ناصر ینصرنی". این در حالیستکه طی ۲۰ ماه گذشته آدم ها و گروه های زیادی! بوده اند که به ندای فتنه بار موسوی و سایر رفقایش نه یک بار بلکه بارها لبیک گفته اند.

  یکی از رسانه های حامی فتنه امروز این عکس را از موسوی منتشر کرد.

باید گفت که موسوی و سایر یاران فتنه گرش باید بدانند که اگر امروز و اینجا کربلا باشد، دیگر آنها که مصداق واقعی طلحه و زبیر در جمل و یا عمر سعد و شمر در کربلا هستند، نخواهند توانست ولیّ زمانه ما را در انزوا ببینند.

ولیّ زمانه ما امروز بسیجیانی دارد که تمام فتنه گران داخلی و تمام دشمنان ما در سرتاسر عالم از هرم نفسهایشان در هراسند.

امروز حسین زمانه ما بسیجیانی دارد که نه ۷۲ تن که دریا دریا لشکرند و سر به عشق ولایت سپرده اند و این همه لشکر!، توانسته آنها را به جایی برساند که اینک عمر سعد یکه و تنها حتی در میان تمام یاران فتنه گرش مجبور است ندای یاری سر بدهد.

ضدانقلاب سبز باید بداند که ندای هل من ناصر وقتی مقدس می شود که ولی زمانه فریادش کند نه عمر سعدی که اینک یارانش یا منافق اند و یا همچون ریگی عازم جهنم شده اند.

عمر سعد زمان ما که فتنه گرش می نامیم اینک تنها نیست. بلکه در میان یارانش که در چارچوب دخترکان بد حجاب و مخالفان نظام خلاصه می شوند، تنها مانده است؛ پس مجبور است که حتی ندای هل من ناصر هم سر بدهد.

او با وقاحت در حالی ندای هل من ناصر سر می دهد که گویا از یاد برده است تمام لبیک هایی را که طی ۲۰ ماه گذشته به او گفته شد.

مگر موسوی از یاد برده است حمایت های ریگی و گروه تروریستش را؟!

موسوی آیا یادش هست حمایت های سروش و گنجی و همه آنهایی که اینکه نامشان اپوزسیون خارج از کشور است؟

۱۰ اسفند سال ۸۹ که امروز باشد تنها روزی نیست که میرحسین موسوی هل من ناصر می گوید.

موسوی در طول ۲۰ ماهه گذشته بارها هل من ناصر گفت و بارها این منافقین، مریم رجوی و گروه های همجنس باز بودند که به ندایش لبیک گفتند.

عمر سعد زمان ما و سایر همسفرانش! مگر می توانند منکر لبیک های مهربانانه اوباما، کلینتون، جورج سوروس و سایر مقامات آمریکای جنایتکار از خودشان شوند.